Umowa dystrybucyjna – wszystko, co musisz wiedzieć

W dynamicznym świecie biznesu, gdzie konkurencja jest intensywna, a rynki stale ewoluują, przedsiębiorcy poszukują skutecznych strategii, które pozwolą im osiągnąć sukces. Jednym z kluczowych narzędzi wspierających rozwój i ekspansję na nowe rynki jest umowa dystrybucyjna.

W tym artykule przybliżymy Ci zagadnienia dotyczące współpracy pomiędzy dostawcą i dystrybutorem. Rozważymy nie tylko czym jest umowa dystrybucyjna, ale także jakie wyzwania i ryzyka mogą się pojawić na drodze do skutecznej współpracy w ramach umowy. 

Podsumowanie na start

Jeżeli nie masz czasu na przeczytanie całego artykułu, zapoznaj się z jego podsumowaniem już na starcie:

1. Umowa dystrybucyjna jest umową nienazwaną, zawieraną na zasadzie swobody umów (podlega ona zatem przepisom Kodeksu cywilnego i przepisom prawa konkurencji). Reguluje ona relacje między dostawcą (producentem) a dystrybutorem w zakresie dystrybucji towarów lub usług. 
2. Wyróżnia się umowy dystrybucji selektywnej, wyłącznej, z wyłącznością zakupu, fizyczną i cyfrową (zależnie od potrzeb i preferencji stron).
3. Kluczowe elementy umowy obejmują: dane identyfikacyjne stron, przedmiot umowy, zakres terytorialny, warunki dostawy, ceny, zobowiązania, zasady ochrony własności intelektualnej, zasady reklamacji, okres trwania, postanowienia o poufności, rozstrzyganie sporów i inne.
4. W umowach dystrybucyjnych należy unikać postanowień naruszających równość między partnerami, restrykcyjnych ograniczeń terytorialnych czy cenowych, nielegalnych klauzul umownych oraz naruszających zasady uczciwej konkurencji.
5. Dzięki umowie dystrybucyjnej, dostawcy mogą rozszerzyć zasięg rynkowy, zminimalizować ryzyko finansowe i skoncentrować się na produkcji. Dla dystrybutorów to dostęp do nowych produktów, koncentracja na sprzedaży i obsłudze klienta oraz dywersyfikacja źródeł przychodów.
6. Rozważając ryzyko wynikające z zawarcia umowy dystrybucyjnej, w przypadku dostawcy obejmuje ono utratę kontroli nad reprezentacją produktów na rynku i rywalizację między dystrybutorami. Dla dystrybutora jest to natomiast ryzyko nielojalnej konkurencji, trudności w utrzymaniu strategii marketingowej i ryzyko zmiany warunków umowy przez dostawcę.

Jeżeli już teraz wiesz, że potrzebujesz pomocy przy swojej umowie dystrybucyjnej, porozmawiajmy! Uzupełnij nasz prosty formularz kontaktowy i skorzystaj z bezpłatnej 15 minutowej konsultacji z prawnikiem-ekspertem 🙂

Czym jest umowa dystrybucyjna? 

Umowa dystrybucyjna jest umową zawieraną pomiędzy przedsiębiorcami, a dokładniej pomiędzy dostawcą (producentem) a dystrybutorem, która reguluje kwestie związane z dystrybucją towarów lub usług. Polega ona na tym, że dostawca zobowiązuje się do dostarczania towarów lub usług, a dystrybutor zobowiązuje się je  odebrać i za nie zapłacić, a następnie sprzedać osobom trzecim w swoim imieniu i na swój rachunek.

Charakter prawny umowy dystrybucyjnej

Na gruncie przepisów Kodeksu cywilnego, umowa dystrybucyjna jest umową nienazwaną, której postanowienia ocenia się pod kątem zgodności z zasadą swobody umów, określoną w art.  353¹ Kodeksu cywilnego. Zgodnie z przytoczonym przepisem: „Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego”.

Umowa dystrybucyjna jest z reguły umową odpłatną, gdzie wynagrodzenie dystrybutora to różnica między ceną zakupu (od dostawcy/producenta) a ceną sprzedaży uzyskaną od klienta końcowego. Oprócz tego, dystrybutor może zobowiązać się do prowadzenia promocji czy reklamy produktów lub innych usług wobec sprzedawcy, za co będzie przysługiwało mu odrębne wynagrodzenie.

Dystrybucja jako porozumienie wertykalne

Rozważań na temat umowy dystrybucyjnej należy dokonywać nie tylko na gruncie przepisów Kodeksu cywilnego, ale także na płaszczyźnie przepisów antymonopolowych. 

Z punktu widzenia prawa ochrony konkurencji można wyróżnić:

1. porozumienie horyzontalne – dotyczy umowy lub współpracy zawartej między konkurencyjnymi przedsiębiorstwami działającymi na tym samym poziomie rynkowym (np. dwóch sprzedawców). Oznacza to, że te firmy są konkurentami, a porozumienie horyzontalne dotyczy współpracy, która zachodzi między nimi, np. w zakresie cen, podziału rynku czy innych aspektów działalności.
2. porozumienie wertykalne – dotyczy umowy zawieranej między przedsiębiorstwem a jednym z jego partnerów handlowych na różnych szczeblach łańcucha dostaw lub dystrybucji. W kontekście umowy dystrybucyjnej oznacza to porozumienie między dostawcą a dystrybutorem. Takie porozumienia regulują relacje pomiędzy różnymi uczestnikami rynku, a ich celem jest zazwyczaj określenie warunków sprzedaży, dostaw i dystrybucji produktów.

W świetle powyższego, umowę dystrybucyjną należy uznać za porozumienie wertykalne. 

Na gruncie przepisów dotyczących ochrony konkurencji, porozumienia wertykalne są przedmiotem szczególnej uwagi Prezesa UOKiK, ponieważ mogą potencjalnie wpływać na konkurencję na rynku, prowadząc do ograniczenia konkurencji lub fałszowania warunków rynkowych.

Zgodnie z  art. 6 ust. 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów zakazane są porozumienia, których celem lub skutkiem jest m.in.:

• ustalanie bezpośrednio lub pośrednio cen i innych warunków zakupu lub sprzedaży towarów;
• ograniczanie lub kontrolowanie produkcji, zbytu, postępu technicznego lub inwestycji;
• podział rynków zbytu lub zakupu;
• ograniczanie dostępu do rynku lub eliminowanie z rynku przedsiębiorców nieobjętych porozumieniem.

Warto wiedzieć, że nie wszystkie porozumienia między przedsiębiorcami będą uznawane za naruszające zasady konkurencji. 

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 maja 2023 r. w sprawie wyłączenia niektórych rodzajów porozumień wertykalnych spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję wprowadza wyjątki dotyczące niektórych rodzajów porozumień wertykalnych spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję (tzw. rozporządzenie wyłączeniowe). 

Rozporządzenie to określa – dostosowane do wymogów unijnych – kryteria, które muszą być spełnione, aby porozumienie nie naruszało konkurencji, oraz konkretne klauzule decydujące o tym, czy dane porozumienie stanowi lub nie stanowi naruszenia konkurencji.

Na mocy tego rozporządzenia wyłączeniu podlegają na przykład porozumienia wertykalne zawierające zobowiązania wyłącznego zakupu lub zobowiązania wyłącznej dostawy, tworzące systemy dystrybucji selektywnej lub franchisingowej, pod warunkiem spełnienia określonych wymagań.

Dlatego przedsiębiorstwa zawierające umowy dystrybucyjne powinny być świadome przepisów antymonopolowych i unikać praktyk, które mogą być uznane za naruszające zasady uczciwej konkurencji. 

Jakie są rodzaje umowy dystrybucyjnej?

Umowa dystrybucyjna może przyjąć różne formy, w zależności od potrzeb i preferencji stron. Wyróżnia się dystrybucję selektywną, wyłączną, z wyłącznością zakupu. Każdy rodzaj umowy dystrybucyjnej ma określone kryteria i warunki, które regulują zasady współpracy.

1. Umowa dystrybucyjna wyłączna – zakłada udzielenie dystrybutorowi wyłączności w zakresie sprzedaży konkretnego towaru lub usługi.
2. Umowa dystrybucyjna selektywna – częściej spotykana w obrocie gospodarczym umowa, która polega na sprzedaży towaru wyselekcjonowanemu dystrybutorowi. Ten dokonuje dalszej sprzedaży odbiorcom finalnym. Selekcja odbywa się na podstawie wcześniej ustalonych kryteriów (np. ilościowych bądź jakościowych), które według producenta zapewnią wybór najodpowiedniejszego dystrybutora do sprzedaży jego towarów lub usług. W większości przypadków, istotnym kryterium wyboru będzie jakość usług świadczonych przez dystrybutora, zwłaszcza gdy umowa selektywna obejmuje produkty wysokiej jakości, niszowe lub elektroniczne.
3. Umowa dystrybucyjna z wyłącznością zakupu – w jej ramach dystrybutor zobowiązuje się do zakupu wszystkich lub znacznej większości swoich towarów od danego dostawcy lub producenta. Oznacza to, że dystrybutor ma wyłączność co do źródła, z którego nabywa określone produkty lub usługi.

W zależności od rodzaju danego towaru lub usługi, możemy wyróżnić ponadto:

1. dystrybucję fizyczną, która odnosi się do procesu przemieszczania fizycznych produktów od producenta do ostatecznego konsumenta.
2. dystrybucję cyfrową, która odnosi się do procesu dystrybucji towarów i usług w formie cyfrowej, za pośrednictwem Internetu lub innych środków elektronicznych.

Jakie są elementy umowy dystrybucyjnej? 

Umowa dystrybucyjna to dokument regulujący relacje pomiędzy producentem a dystrybutorem, określający warunki współpracy w zakresie dystrybucji i sprzedaży produktów. Chociaż szczegóły umowy mogą się różnić w zależności od konkretnego kontekstu i branży, to zazwyczaj zawiera ona pewne kluczowe elementy. Oto najważniejsze z nich:

1. Oznaczenie stron – wskazanie danych identyfikacyjnych dostawcy (producenta) i dystrybutora, w tym pełne nazwy, adresy, NIP itp.
2. Przedmiot umowy – dokładne określenie towarów lub usług objętych umową dystrybucyjną.
3. Zakres terytorialny – określenie obszaru geograficznego, na którym dystrybutor ma prawo prowadzić działalność dystrybucyjną.
4. Warunki dostawy – ustalenie warunków dostaw towarów lub usług, określenie ich ilości i jakości, ustalenie terminów dostaw, określenie odpowiedzialności za koszty transportu itp.
5. Ceny i warunki płatności – określenie cen produktów, marży, ustalenie warunków płatności i terminów rozliczeń.
6. Szczegółowe zobowiązania stron – precyzyjne określenie praw i obowiązków stron, takich jak raportowanie, audyty, marketing, reklama, obsługa klienta, przechowywanie towarów, itp.
7. Ochrona własności intelektualnej – określenie zasad dotyczących praw własności intelektualnej, w tym korzystania z marek, patentów, czy znaków towarowych.
8. Zasady reklamacji -określenie procedur i warunków dotyczących reklamacji, zwrotów towarów, gwarancji jakości, itp.
9. Okres trwania umowy i warunki rozwiązania – określenie czasu trwania umowy oraz warunki, na jakich każda ze stron może ją rozwiązać (określenie prawa do wypowiedzenia, prawa do odstąpienia od umowy).
10. Postanowienia dotyczące poufności i konkurencji – określenie klauzul regulujących kwestie poufności informacji handlowych oraz zakazy konkurencji.
11. Rozstrzyganie sporów – określenie sposobu rozstrzygania ewentualnych sporów wynikających z umowy, czy to poprzez arbitraż, czy też sądy powszechne.
12. Zmiany w umowie – określenie procedur wprowadzania zmian w umowie i akceptacji tych zmian przez obie strony.
13. Prawo właściwe i właściwość sądu – określenie według przepisów którego państwa będzie rozpoznawana sprawa wynikająca z umowy i wskazanie sądu właściwego do rozstrzygania ewentualnych sporów na tle zawartej umowy.

Wszystkie te elementy powinny być klarownie sformułowane w umowie, aby uniknąć potencjalnych nieporozumień w trakcie trwania współpracy.

Potrzebujesz pomocy przy sporządzeniu lub analizie swojej umowy dystrybucyjnej, wypełnij nasz formularz kontaktowy i skorzystaj z 15 minutowej bezpłatnej konsultacji. Podczas rozmowy odpowiemy na Twoje pytania oraz ustalimy, czy i jak możemy Ci pomóc 🙂

Jakie są obowiązki stron umowy dystrybucyjnej?

Obowiązki stron umowy dystrybucyjnej zazwyczaj są uzależnione od konkretnych warunków ustalonych w umowie oraz od rodzaju towarów czy usług objętych dystrybucją.

Ogólnie rzecz ujmując, dostawca zobowiązany jest do dostarczania towarów, dystrybutor do ich dalszej odsprzedaży, a obie strony do przestrzegania zapisów umownych oraz przepisów prawa.

Do podstawowych obowiązków dostawcy należą:

1. zapewnienie terminowej i zgodnej z umową dostawy towarów lub usług do dystrybutora;
2. dostarczenie towarów lub usług zgodnych z ustalonymi standardami ilościowymi i jakościowymi;
3. ewentualne zapewnienie wsparcia technicznego w zakresie obsługi towarów lub usług;
4. współpraca w dziedzinie działań marketingowych, dostarczenie materiałów reklamowych;
5. określenie warunków przechowywania towarów, zarządzania zapasami, a także procedury zwrotów;
6. w przypadku towarów lub usług wymagających specjalistycznej wiedzy, producent może zobowiązać się do przeprowadzania szkoleń dla personelu dystrybutora;
7. prawo do monitorowania działań dystrybutora, w tym kontroli jakości i audytów.

Do najważniejszych obowiązków dystrybutora zaliczymy:

1. składanie zamówień zgodnie z umową, terminowe płatności i spełnianie wszelkich zobowiązań finansowych;
2. prawidłowe przechowywanie towarów, organizacja transportu, a także zapewnienie bezpieczeństwa towarów;
3. współudział w działaniach marketingowych dostosowanych do lokalnych warunków i potrzeb rynkowych;
4. przekazywanie regularnych raportów producentowi dotyczących sprzedaży, poziomu zapasów, reklamacji, itp.;
5. ewentualne korzystanie z wsparcia technicznego oferowanego przez producenta;
6. respektowanie praw własności intelektualnej producenta, takich jak znaki towarowe czy patenty.

Obowiązkom stron odpowiadają określone uprawnienia. Warto podkreślić, że konkretny zakres obowiązków i praw stron umowy dystrybucyjnej zależy od wielu czynników, takich jak branża, rodzaj towarów czy usług, specyfika rynku, a także negocjacje między stronami.  

Jakich postanowień unikać w umowie dystrybucyjnej? 

Chociaż zasada swobody umów umożliwia stronom swobodne kształtowanie treści umowy dystrybucyjnej, istnieją pewne ograniczenia i postanowienia, które mogą być uznane za nieważne lub niezgodne z prawem lub zasadami uczciwej konkurencji.

Sporządzając umowę dystrybucyjną należy unikać postanowień które:

1. wprowadzają nieproporcjonalne ograniczenia dla jednej ze stron, naruszając równość między partnerami;
2. ustanawiają zbyt restrykcyjne ograniczenia terytorialne;
3. narzucają niezgodne z prawem ograniczenia cenowe;
4. w nadmierny sposób ograniczają możliwość wyboru dostawców przez jedną ze stron;
5. naruszają prawa konsumentów, takie jak nielegalne klauzule arbitrażowe czy niedozwolone klauzule umowne;
6. naruszają zasady antymonopolowe, takie jak praktyki ograniczające konkurencję;
7. w nadmierny sposób ograniczają dostęp do rynku dla jednej ze stron.

Zasada swobody umów ma swoje ograniczenia, zwłaszcza gdy postanowienia umowy naruszają obowiązujące przepisy prawa. Dlatego przed nawiązaniem współpracy, której zwieńczeniem ma być podpisanie umowy dystrybucyjnej, należy upewnić się, że umowa jest zgodna z obowiązującym prawem i nie narusza zasad konkurencji. 

Jakie są korzyści związane z umową dystrybucyjną?

Zarówno dla dostawcy, jak i dystrybutora, umowy dystrybucyjne oferują liczne korzyści, stanowiąc ważny element strategii rozwoju biznesu każdej ze stron.

Dostawcom umożliwia rozszerzenie zasięgu rynkowego poprzez wykorzystanie istniejących kanałów dystrybucji partnera. Dzięki nim, dostawca może dotrzeć do nowych obszarów geograficznych i segmentów rynku, których sam nie byłby w stanie efektywnie osiągnąć. To z kolei przyczynia się do zwiększenia rozpoznawalności marki oraz zdobycia większej liczby klientów.

Kolejną istotną korzyścią jest zminimalizowanie ryzyka finansowego i operacyjnego. Przekazanie części obowiązków dystrybutorom pozwala dostawcy na skoncentrowanie się na produkcji i doskonaleniu produktów, pozostawiając zarządzanie sprzedażą i dystrybucją partnerom. To umożliwia efektywne wykorzystanie zasobów oraz redukcję kosztów związanych z ekspansją na nowe rynki.

Dodatkowo, umowy dystrybucyjne sprzyjają lepszej znajomości lokalnych warunków rynkowych. Dystrybutorzy, jako lokalni gracze, posiadają unikalne zrozumienie potrzeb i preferencji konsumentów na danym obszarze. Dostawcy mogą skorzystać z tej wiedzy, dostosowując ofertę do specyfiki lokalnych rynków, co zwiększa szanse na sukces i zadowolenie klientów.

Z kolei, dla dystrybutora, partnerstwo z dostawcą umożliwia dostęp do nowych, atrakcyjnych produktów, które mogą wzbogacić ofertę dystrybutora i zaspokoić rosnące potrzeby klientów. To z kolei sprzyja zwiększeniu atrakcyjności i konkurencyjności oferty.

Kolejnym ważnym aspektem jest możliwość skoncentrowania się na sprzedaży i obsłudze klienta. Dystrybutorzy, korzystając z gotowych produktów dostarczanych przez dostawcę, mogą skupić swoje wysiłki na skutecznej sprzedaży, budowaniu relacji z klientami oraz świadczeniu usług posprzedażowych. To pozwala na bardziej efektywne zarządzanie czasem i zasobami.

Umowy dystrybucyjne sprzyjają także dywersyfikacji źródeł przychodów. Dla dystrybutora oznacza to, że nie jest uzależniony wyłącznie od jednego rodzaju produktu czy branży. Dzięki różnorodności oferty, przedsiębiorca ma większą odporność na zmienne warunki rynkowe i ekonomiczne.

Jak możesz dostrzec, współpraca oparta na klarownych zasadach i wzajemnym zaufaniu może przynieść sukces obu stronom, umożliwiając osiągnięcie strategicznych celów i zdobycie przewagi konkurencyjnej.

Jakie są ryzyka związane z umową dystrybucyjną?

Umowa dystrybucyjna, choć skuteczna w rozszerzaniu zasięgu rynkowego i zwiększaniu sprzedaży, niesie ze sobą pewne ryzyka, które wymagają starannej analizy i zarządzania.

Dla dostawcy istnieje ryzyko utraty kontroli nad tym, jak jego produkty są reprezentowane na rynku. Przekazując część obowiązków dystrybutorom, dostawca naraża się na to, że sposób, w jaki dystrybutorzy reprezentują jego towary lub usługi, może nie być zgodny z założeniami marki, co potencjalnie wpływa na jej wizerunek.

Kolejnym ryzykiem dla dostawcy jest rywalizacja między dystrybutorami. W przypadku dystrybucji niewyłącznej, dostawca może stanąć w obliczu konkurencji między swoimi własnymi partnerami, co może prowadzić do obniżania cen, konfliktów czy nawet niezdrowej rywalizacji o dominację na rynku.

Z kolei, dla dystrybutora jednym z kluczowych zagrożeń jest ryzyko nielojalnej konkurencji. Nieterminowe obniżki cen, nieuczciwe praktyki handlowe czy konkurencja między dystrybutorami na tym samym rynku mogą prowadzić do konfliktów i utraty zaufania klientów.

Dodatkowo, dystrybutorzy mogą napotkać trudności w utrzymaniu spójności strategii marketingowej z dostawcą. Różnice w podejściu do promocji produktów mogą wpływać negatywnie na efektywność działań marketingowych i sprzedażowych.

Również ryzyko zmiany warunków umowy przez dostawcę jest ważnym aspektem dla dystrybutora. Modyfikacje dotyczące cen, warunków dostaw czy strategii marketingowej mogą wpłynąć na stabilność i rentowność współpracy.

Zarówno dostawca, jak i dystrybutor, muszą być świadomi czynników ryzyka związanych z umową dystrybucyjną. Kluczowe jest staranne określenie warunków współpracy, jasne sformułowanie postanowień umowy oraz elastyczność w dostosowywaniu się do zmieniających się warunków rynkowych. Współpraca oparta na wzajemnym zaufaniu i zrozumieniu ryzyka może przynieść korzyści obu stronom.

Czym się różni umowa dystrybucyjna od umowy agencyjnej?

Umowa dystrybucyjna i umowa agencyjna to dwie różne formy umów handlowych, które regulują relacje pomiędzy producentem (dostawcą) a podmiotem zajmującym się wprowadzaniem produktów na rynek (dystrybutorem lub agentem). Oto główne różnice między nimi:

1. Rola stron umowy
   W umowie dystrybucyjnej – dystrybutor nabywa produkty od dostawcy i następnie sprzedaje je na własny rachunek i ryzyko, często na obszarze geograficznym określonym w umowie.
   W umowie agencyjnej – agent działa w imieniu dostawcy, poszukując nabywców i negocjując umowy w imieniu dostawcy. Agent nie nabywa produktów, ale otrzymuje prowizję od sprzedaży.
2. Ryzyko i własność towarów
   W umowie dystrybucyjnej – dystrybutor przejmuje ryzyko związanego z magazynowaniem, marketingiem i sprzedażą produktów. Produkty stają się jego własnością, gdy są zakupione od dostawcy.
   W umowie agencyjnej – agent nie nabywa fizycznie produktów ani nie bierze na siebie ryzyka ich związane z magazynowaniem czy sprzedażą. Produkty pozostają własnością dostawcy do momentu sprzedaży.
3. Zobowiązania i uprawnienia
   W umowie dystrybucyjnej – dystrybutor zazwyczaj działa jako niezależny przedsiębiorca, podejmując decyzje dotyczące sprzedaży, marketingu i cen.
   W umowie agencyjnej – agent działa na zlecenie dostawcy i działa zgodnie z jego wytycznymi. Dostawca ma większą kontrolę nad działaniami agenta.
4. Kwestia cen
   W umowie dystrybucyjnej – dystrybutor może mieć pewną elastyczność w ustalaniu cen sprzedaży, o ile umowa nie zawiera konkretnej klauzuli regulującej te kwestie.
   W umowie agencyjnej – dostawca zazwyczaj narzuca agentowi konkretne warunki dotyczące cen, a agent otrzymuje prowizję od sprzedaży.

Obie umowy zalicza się do szerszej grupy umów, to jest pośrednictwa handlowego. Wybór między umową dystrybucyjną a agencyjną będzie przy tym zależał od wielu czynników, w tym celów biznesowych, strategii marketingowej, preferencji i rodzaju produktów. Kluczowym elementem jest dokładne zrozumienie wzajemnych przyszłych partnerów. 

Podsumowanie

Umowa dystrybucyjna stanowi istotne narzędzie dla przedsiębiorców, oferując korzyści i wymagając jednocześnie uwagi na potencjalne ryzyka i odpowiednie dostosowanie do specyfiki rynku.

Jeśli rozważasz zawarcie umowy dystrybucyjnej, ale nie jesteś pewny, jak się do tego zabrać, albo nie wiesz, czy współpraca w jej ramach jest dla Ciebie atrakcyjna i przede wszystkim bezpieczna, skontaktuj się z nami. 

FAQ – Często zadawane pytania

Co to jest umowa dystrybucyjna?

Umowa dystrybucyjna to umowa zawierana między dostawcą a dystrybutorem, regulująca zasady dostawy i dystrybucji towarów lub usług. Do najczęściej spotykanych umów dystrybucyjnych należą umowa wyłączna i umowa selektywna.

Czym jest umowa ramowa w kontekście umów dystrybucyjnych?

Umowa ramowa to umowa regulująca ogólne zasady współpracy między dostawcą a dystrybutorem, pozostawiająca szczegóły do uregulowania w umowach zawieranych na jej podstawie.

Czym różni się umowa selektywna od umowy wyłącznej?

W przypadku umowy selektywnej producent (dostawca) ogranicza liczbę dystrybutorów, z którymi chce współpracować, podczas gdy umowa wyłączna zakłada, że producent przyznaje jednemu dystrybutorowi wyłączność w sprzedaży jego towarów lub usług np. na określonym rynku lub obszarze.

Co reguluje rozporządzenie wyłączeniowe?

Rozporządzenie Rady Ministrówz dnia 22 maja 2023 r. w sprawie wyłączenia niektórych rodzajów porozumień wertykalnych spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję dostosowuje krajowe kryteria antymonopolowej oceny porozumień wertykalnych do wymogów unijnych. Zastąpiło ono wcześniejsze rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 marca 2011 r.

Czy swoboda umów dystrybucyjnych jest ograniczona?

Tak, swoboda zawierania umów dystrybucyjnych doznaje ograniczeń przez kryteria określone w odpowiednich przepisach prawa krajowego i unijnego, odnoszących się przede wszystkim do prawa konkurencji.

Zdjęcie dodane przez Mikhail Nilov.