Od początku 2019 r., polscy przedsiębiorcy działający w Niemczech lub choćby wysyłający do tego kraju swoje towary, muszą brać pod uwagę wejście w życie nowych przepisów dotyczących opakowań. Nakładają one obowiązek rejestracji oraz zawarcia umowy o utylizację odpadów na każdy podmiot, który wprowadza swoje towary w opakowaniach do obrotu konsumenckiego. Nieprzestrzeganie tych regulacji może skutkować wysokimi karami, dlatego przed wejściem na rynek naszego zachodniego sąsiada warto przeanalizować wymagania stawiane przez miejscowe prawo.
Mowa tutaj o Gesetz über das Inverkehrbringen, die Rücknahme und die hochwertige Verwertung von Verpackungen, zwanych w skrócie VerpackG.
Podsumowanie na startNie chcesz czytać całego artykułu? Zapoznaj się z naszym podsumowaniem poniżej:
|
Co zmienia VerpackG
Zmiany w systemie gospodarowania odpadami, które wprowadza VerpackG, są de facto uzupełnieniem i uszczelnieniem Dualnego Systemu Odbioru i Odzysku.
Każdy przedsiębiorca wprowadzający opakowania na rynek niemiecki ma obowiązek zawrzeć umowę z jednym z kilku z tworzących System podmiotów i uiszczać opłatę (najczęściej roczną), której wysokość zależy od ilości i rodzaju wprowadzanych na rynek opakowań.
Istotnym mankamentem tego rozwiązania była trudność w ustaleniu, kto przestrzega nałożonych przez prawo obowiązków, a kto nie, czego skutkiem była relatywnie niewielka skala uczestnictwa w Systemie (nieuiszczający opłat przedsiębiorcy zyskiwali tym samym przewagę nad swoimi uczciwymi konkurentami).
VerpackG ma zmienić ten stan rzeczy poprzez stworzenie jawnego i powszechnie dostępnego Centralnego Rejestru Opakowań LUCID (Zentrale Stelle Verpackungsregister), w którym obowiązkowo muszą zarejestrować się wszyscy przedsiębiorcy wprowadzający opakowania.
Co również istotne, do obowiązku uczestnictwa w Dualnym Systemie Odbioru i Odzysku dołączył obowiązek sprawozdawczy.
Czy muszę się rejestrować?
Pierwszą rzeczą, jaką powinien zrobić przedsiębiorca wprowadzający opakowania na rynek niemiecki, jest rejestracja w Centralnym Rejestrze Opakowań LUCID. Obowiązek ten jest niezależny od przynależności państwowej i nie wymaga prowadzenia działalności w Niemczech (dotyczy zatem także np. zagranicznych firm wysyłkowych).
Ponadto z rejestracji nie zwalnia mała liczba wprowadzanych opakowań, których definicja jest bardzo szeroka i obejmuje opakowania wykonane z praktycznie każdego materiału (kartonu, papieru, folii bąbelkowej, drewna, tworzyw sztucznych itd.).
Rejestracji należy dokonać przez Internet, przed wprowadzeniem opakowań na rynek. Po zarejestrowaniu się, przedsiębiorca otrzymuje indywidualny numer, który będzie potrzebny mu do wykonania następnego kroku.
To, czy podlegać będziesz rejestracji zależne jest od tego, czy opakowania wprowadzane na rynek niemiecki finalnie trafią w ręce konsumentów, czyli w bezpośredniej lub pośredniej relacji B2C. W przypadku gdy dostarczasz swoje produkty wyłącznie w opakowaniach „hurtowych”, czyli w relacji B2B (które nie będą wprowadzane do obrotu konsumenckiego, lecz utylizowane przez Twojego niemieckiego kontrahenta będącego przedsiębiorcą), nie musisz się rejestrować. Jeżeli jednak opakowania „hurtowe” będą zawierały produkty w opakowaniach detalicznych (w których kupią je konsumenci), ciąży na Tobie obowiązek rejestracji i uiszczania opłat z tytułu wprowadzania tych opakowań detalicznych (nie zmieni się to nawet wtedy, gdy konsumenci kupią je od pośrednika będącego Twoim kontrahentem – liczy się bowiem sam fakt dostarczenia takich opakowań na terytorium Niemiec).
Zawarcie umowy o utylizację odpadów
Jak wspomniano na początku, każdy przedsiębiorca wprowadzający opakowania musi zawrzeć umowę o utylizację odpadów z jednym z podmiotów tworzących Dualny System Odbioru i Odzysku (można wybrać dowolny z nich). W większości przypadków jest to możliwe przez Internet i z wykorzystaniem systemów płatności online.
Przedsiębiorca musi podać swoje dane, numer w Centralnym Rejestrze Opakowań, zadeklarować ilość i rodzaj opakowań, jakie zamierza wprowadzić w danym roku, oraz uiścić opłatę (w odpowiedzi podmiot utylizujący odpady przesyła odpowiedni certyfikat).
Następnie należy odnotować fakt zawarcia umowy oraz zadeklarowaną ilość opakowań w Centralnym Rejestrze Opakowań – jest to ważne ze względu na obowiązek sprawozdawczy.
Porozmawiaj z ekspertem
Stoisz przed wyzwaniem? Szukasz najlepszego rozwiązania dla swojego problemu, który opisałem w tym artykule? Sprawdź, czy jestem w stanie Ci pomóc.
Napisz do mnie poprzez poniższy formularz i umów się na rozmowę.
Uzupełnij poniższy formularz, jeżeli np.:
- masz pytania z zakresu o którym pisałem w tym artykule,
- szukasz najlepszego rozwiązania dla swojego problemu,
- chcesz wiedzieć, jak wygląda współpraca z nami, terminy oraz koszty.
Pierwszy kontakt jest bezpłatny i ma on na celu ustalenie zakresu potencjalnej naszej pomocy oraz Twoich pytań i wątpliwości.
Po przesłaniu formularza skontaktujemy się z Tobą w ciągu 24h w celu ustalenia dalszych szczegółów.
Przed wysłaniem wiadomości zapoznaj się z naszą Polityką prywatności.
Obowiązek sprawozdawczy
Umowa o odbiór i utylizację odpadów jest zawierana przeważnie na rok i siłą rzeczy obejmuje jedynie szacowana liczbę opakowań. VerpackG wprowadza zatem obowiązek zgłoszenia rzeczywistej ilości wprowadzonych opakowań na koniec każdego roku kalendarzowego. Zgłoszenia należy dokonać zarówno w stosunku do podmiotu utylizującego, jak i w Centralnym Rejestrze Opakowań.
Sankcje
Motywacją dla przedsiębiorców uchylających się dotychczas od uczestnictwa Dualnym Systemie Odbioru i Odzysku są dotkliwe sankcje za nieprzestrzeganie VerpackG, które obejmują:
- grzywnę do 200 000 euro za prowadzenie działalności bez wpisu do Centralnego Rejestru Opakowań mimo takiego obowiązku;
- grzywnę do 100 000 euro za każdy przypadek wprowadzenia opakowania poza Systemem;
- grzywnę do 10 000 euro za niewykonanie lub nieprawidłowe wykonanie obowiązku sprawozdawczego.
Do powyższych dolegliwości należy dodać możliwość wystąpienia przez konkurencyjnego przedsiębiorcę z tzw. Abmahnung (instytucja ta występuje w niemieckim porządku prawnym niezależnie od VerpackG), zbliżonym do przedsądowego wezwania do zapłaty. Pismo to zawiera wskazanie naruszenia prawa, żądanie złożenia oświadczenia o zaniechaniu tego naruszenia, a także wezwanie do uiszczenia opłaty na rzecz nadawcy. Co ważne, Abmahnung może wysłać każdy, choćby osobiście nie poniósł szkody w wyniku działania naruszyciela. Jeżeli żądanie zapłaty spotka się z odmową, sprawa kierowana jest do sądu.
Mimo tych zagrożeń, na początku stycznia 2019 r. w Centralnym Rejestrze Opakowań zarejestrowanych było jedynie 130 000 z ok. 750 000 podmiotów, których szacunkowo dotyczy obowiązek. Ten stan rzeczy (spowodowany zapewne przez niewiedzę lub ignorancję) może ulec zmianie wraz z pierwszymi karami oraz falą Abmahnung, której wystąpienie jest prawdopodobne.
Nie tylko Niemcy
Choć niemieckie regulacje mogą wydawać się rewolucyjne i daleko idące, dla przedsiębiorców posługujących się opakowaniami nie mogą być zaskoczeniem. Podobne systemy istnieją bowiem we wszystkich krajach Unii Europejskiej, w tym także w Polsce (prowadzeniem rejestru będącego odpowiednikiem Centralnego Rejestru Opakowań zajmują się marszałkowie województw).
Na przedsiębiorcach ciąży coroczny obowiązek sprawozdawczy (termin jego wykonania upływa 15 marca), którego niewykonanie zagrożone jest karą grzywny. W tym samym terminie muszą uiścić opłatę produktową, której maksymalna wysokość wynosi 4,5 zł za kilogram odpadów (stawki różnią się w zależności od rodzaju odpadów).
Podsumowanie
Uchwalenie VerpackG i wprowadzenie Centralnego Rejestru Opakowań należy odczytywać jako dążenie do uszczelnienia systemu odbioru i utylizacji odpadów w postaci zużytych opakowań. Pozostającym poza nim przedsiębiorcom będzie od teraz znacznie trudniej prowadzić działalność ze względu na wysokie kary oraz roszczenia konkurentów.
Choć zmiany niewątpliwie przysporzą pracy i wydatków polskim przedsiębiorcom działającym za naszą zachodnią granicą, nazywanie tego systemu “niemiecką pułapką na polskie sklepy internetowe” (jak uczynił to jeden z dzienników) jest nieuczciwe. Obejmuje on bowiem wszystkie podmioty niezależnie od ich przynależności państwowej, ponadto podobne rozwiązania obecne są także w innych krajach UE.
Pomóż nam dotrzeć do innych osób! Udostępnij ten artykuł dalej, niech więcej osób uzyska dzięki niemu potrzebną wiedzę. Dziękujemy!
